Het gebouw, bestaande uit vier bouwlagen met daarin zes appartementen, is gebouwd ter plaatse van door oorlogsgeweld verwoeste panden. Het neemt een markante positie in op de hoek van de Radesingel en de Trompstraat. Aan de zijde van de Trompstraat sluit het gebouw aan op de bestaande bebouwing, met een appartement per bouwlaag. Aan de Radesingel zijn, in verband met de beperkte beschikbare ruimte, twee maisonnettes gebouwd. De onregelmatige plattegrond is in hoofdvorm vierkant en volgt de vormen van het oude perceel.

De bijzondere kwaliteit van het gebouw is te vinden in de toepassing van twee kubusvormige bouwvolumes en de gevarieerde gevelindeling. Bij de massa-opzet wordt het gebouw niet als een opvulling van het bouwblok als een doorgaande façade behandeld, maar in twee min of meer zelfstandige blokken opgedeeld. In de inspringende hoek die hierdoor ontstaat, is het portiek met gemeenschappelijk trappenhuis geplaatst; een verbindingselement in de schuine hoek tussen de twee blokken. Het voordeel van deze opzet is dat de maisonnettes ook uitzicht op het groen van de Radesingel hebben en avondzon krijgen.

De architectuur lijkt massief door het gebruik van rode Groninger klinkers, gemetseld in klezoorverband. Dit wordt doorbroken door de gevarieerde opzet van de bouwblokken. Aan de Trompkade worden de bouwvolumes als het ware uit elkaar getrokken, ten behoeve van de loggia's in het midden. Bij de gevel van de maisonnettes is de levendigheid gezocht in het verspringen van de bijna vierkante vensters. De voor die tijd relatief grote ramen waren in opzet van staal met een gekruiste roedenverdeling.

Het trappenhuis is terugliggend in de bebouwing geplaatst en wordt aan de straat afgeschermd door balkons met geperforeerde bakstenen wanden. Deze droogbalkons zijn aan de voorzijde geplaatst omdat aan de achterzijde geen gelegenheid was voor het drogen van de was. Het honingraat-vormige smeedwerk is typerend voor Job Hansen. De door Hansen toegepaste kenmerken van het uit elkaar trekken van de bouwmassa en de typische geleding van de gevels kan als een persoonlijke voortzetting van De Stijl-bouwstijl worden gezien.