De opgave om een duurzaam nieuw ziekenhuis te ontwerpen is behoorlijk complex: veranderingen in de zorg en het denken daarover gaan heel snel. Bij het ontwerpen van het nieuwe Martiniziekenhuis stond daarom een aantal thema’s centraal dat al duizenden jaren onveranderd blijft: daglicht, uitzicht, ruimte, veiligheid en oriëntatie.

Het programma van eisen is op een aantal belangrijke en veelvoorkomende afdelingen, zoals een verpleegafdeling en een polikliniek, eerst getoetst. Daaruit volgden de ‘ideale’ afmetingen van een uniform bouwblok van 60 bij 16 meter en een oppervlak van bijna 1.000 m2.

Het bouwblok krijgt daarmee de handige eigenschap dat de inhoud functioneel volledig uitwisselbaar is, zowel in het ontwerp als in het zorggebruik. De dieptemaat van 16 meter is afwijkend van de gebruikelijke dieptemaat van Nederlandse ziekenhuizen. Daarmee geeft het gebouw de mogelijkheid om relatief veel meer daglicht toe te laten: een van de voorwaarden om volledige uitwisseling van functies echt mogelijk te maken.

Met hulp van systeemwanden en afkoppelbare techniek zijn tot op kamerniveau allerlei veranderingen door te voeren zonder dat de ruimtes ernaast daar last van ondervinden. Zo zijn punten voor elektra, medische gassen en water verplaatsbaar, net als de balies en kasten. Het interieur is ontworpen door Bart Vos.