Het bestuur van de lange titel dragende ‘Vereeniging tot stichting en instandhouding van scholen voor lager onderwijs op gereformeerde grondslag’, vroeg de gemeente in 1913 om een stenen schoolgebouw met zes lokalen. Het nieuwe gebouw zou de al bestaande houten hulpschool moeten vervangen. De gemeente stemde toe en het bestuur gaf de Groninger architect Y. van der Veen de opdracht tot het ontwerpen van de gereformeerde school, die in 1914 verrees.

Het relatief kleine schoolgebouw kent een klassieke opbouw met een entree in het midden en lokalen aan weerszijden. Het gevelvlak van de entree springt iets naar voren en wordt aan de bovenkant afgesloten door een lichtgebogen, met hardstenen aangezette daklijst. De hoeken steken boven de daklijst uit en worden geaccentueerd door hardstenen toppen, met dezelfde lichtgebogen vorm. De entree ligt iets terug en wordt benadrukt door een prachtige dubbele rondboog van zowel hard- als baksteen. Erboven prijken drie rondbogige glas-in-lood-ramen. Het gebruik van rondbogen, hardstenen accenten en de vlakke, subtiel gedecoreerde, bakstenen gevels doen denken aan de architectuur van de beroemde Amsterdamse architect H.P. Berlage.

Tot in de jaren zeventig van de twintigste eeuw is het gebouw in gebruik geweest als gereformeerde (vanaf 1960 gereformeerd vrijgemaakte) school. Daarna heeft het kort dienst gedaan als conservatorium en sinds 1985 biedt het ruimte aan het Prinsentheater.