Aan de toenmalige, nog grotendeels onbebouwde, Akkerstraat verrees in 1920 een gereformeerde kerk, naar een ontwerp van het bekende Groninger architectenbureau Kuiler & Drewes. Voor de Gereformeerde Kerkgemeente ontwierp het duo een kerk met een klassieke opbouw en plattegrond.

In veel opzichten is de Noorderkerk gebaseerd op de traditionele kerkenbouw en meer specifiek op de Romaanse bouwstijl uit de middeleeuwen. De kerk kent een kruisvormige plattegrond met een middenschip en transept (dwarsbeuk). Het transept is aan de zijkanten veelhoekig en wordt op de nok van het dak, op de kruising met het middenschip, bekroond met een vieringstorentje. Aan de oostzijde wordt het middenschip afgesloten met een driekantig bouwlichaam; het koor.

De traditioneel gebouwde kerk is met haar koor, waar van oudsher de belangrijke kerkelijke rituelen werden uitgevoerd, altijd gericht op het oosten omdat daar het heilige Jeruzalem ligt. Wel hebben Kuiler & Drewes de gangbare ramen in het koor weggelaten. Aan de westkant wordt de kerk gekenmerkt door een typisch Romaans ‘westwerk’: de westgevel wordt geflankeerd door twee identieke torens en afgesloten met een driehoekige topgevel. De rondboogvensters en sobere gevel herinneren tevens aan Romaanse stijlelementen. De drie verdiepte ingangen doen daarentegen eerder denken aan de iets latere Gotische entreeportalen. Boven het middelste portaal prijken de woorden: 'Tot de wet en tot de getuigenis'. Toch zijn er in de kerk ook eigentijdse elementen te ontwaren.

In haar soberheid, functionaliteit en met haar subtiele natuurstenen elementen past de kerk in de jaren twintig van de vorige eeuw en refereert het bouwwerk aan de stijl van de Amsterdamse architect H.P. Berlage.