Voor een nog onbebouwd wigvormig terrein, dat voorheen gebruikt werd voor het stallen van kermiswagens, ontwierp J.A. Boer dit uniek gestroomlijnde complex met woningen, onmiskenbaar in de stijl van de Amsterdamse School. Het complex bestaat uit twee lange woonblokken die elkaar op bijzondere wijze ontmoeten aan de Koninginnelaan.

De architect koos voor twee halfronde hoekwoningen, grotendeels bestaande uit vensters. Deze halfronde glazen ‘cilinders’ worden met elkaar verbonden door de balustrades van de balkons en doorlopende daklijst. Zelfs het dak volgt de ronding en maakt een krullende beweging naar binnen. Een blinde, uitstekende muur markeert de scheiding tussen beide delen.

Oorspronkelijk waren de twee hoekwoningen op de begane grond ingericht als winkels. De lange gevelwanden van het complex zijn bijna identiek en worden vooral gekenmerkt door een horizontale beweging. Het dak, de aangesloten dakkapellen, daklijst en doorlopende dorpelbanden (gemetselde vensterbanken) dragen hieraan bij. Boer benadrukte dit nog eens door de uitzonderlijke toevoeging van een strook gekleurde venstertjes. De venstertjes, zonder duidelijke functie, zijn zogezegd tegen de gevel ‘aangeplakt’; een voor die tijd experimentele toevoeging.

De gevels zijn niet volledig vlak en worden verlevendigd door welvingen en erkers. Het complex is een prachtig voorbeeld van ambachtelijk en solide bouwen in baksteen en van het gebruik van moderne materialen zoals glas en staal. In 1997 is het complex voor een groot deel in zijn oorspronkelijke staat teruggebracht en inmiddels geniet het de status van monument.