De meeste van de 68 ruime grondgebonden woningen grenzen aan het water van de Lewenborgsingel. Het plan bestaat uit rijtjes- woningen, half-vrijstaande en vrijstaande woningen. Voor elk type woning is een basiswoning ontworpen bestaande uit een begane grond en een eerste verdieping.

De kopers hadden een grote invloed op de grootte, indeling en de afwerking van de woning. Ze hadden de mogelijkheid om door middel van enkele te kiezen modules de woning naar boven en naar achteren uit te breiden, als ware het een blokken- doos. Het straatbeeld zal, behalve door de verschillende type woningen, tevens variëren door de geboden keuzemogelijkheid om een tweede verdieping toe te passen. De opbouwen hebben namelijk invloed op de straatgevels omdat ze in het vlak van de voorgevel worden geplaatst.

Voor de ‘smalle’ woningen geldt dat de dakopbouw niet over de volle gevelbreedte loopt, zodat in het geval van een rijtje toch een ritmisch beeld ontstaat en niet één dichte wand. Op kavels met een minimale breedte van 10,8m is er de mogelijkheid om de woning zowel in de lengte als in de breedte te plaatsen. Keuze voor een uitbouw op de begane grond is er zowel voor de in de breedte geplaatste woning als voor de in de lengte geplaatste woning. De uitbouwen hebben een extra hoge verdieping met daklichten.

De half-vrijstaande en vrijstaande woningen hebben parkeermogelijkheden op het eigen erf. Ook is het mogelijk om naast deze woningen een garage op het eigen erf te bouwen. In essentie is dit plan een simpele blokkendoos waaraan aan de meest openbare zijde(s) van ieder huis een zogenaamde pronkgevel wordt gemaakt. Deze gevel wordt gekenmerkt door een gevelvlak van zwarte, enigszins glimmende, stenen met daarin robuuste witte kaders met een ‘vrije’ vulling. De kaders komen voor in drie maten: het standaardkader (voor ramen en Franse balkondeuren), het voordeurkader (extra hoog) en het puienkader (ook voor garagedeur en erker). Door het toepassen van een gemoffelde stalen hemelwaterafvoer in het vlak van de pronk- gevels ondersteunt deze het abstracte samenspel van de witte kaders.