In 2002 kreeg 19 Het Atelier Architecten de opdracht om op de plaats van een voormalige houthandel aan de Oosterhaven een aantal woningen met een commerciële ruimte te ontwerpen. Het voormalige houtpakhuis was in de loop der jaren aan de achterzijde uitgebreid met loodsen tot aan de Damsterkade. Het door de gebouwen ingesloten negentiende-eeuwse woonhuis op de hoek bleef buiten de ontwikkeling.

Het betrof een relatief zwaar programma voor een beperkte locatie op een interessante plek aan de rand van de binnenstad. Enerzijds aan het water van de haven, anderzijds aan het talud van de brug langs de Damsterkade, die de oostelijke toegang tot de stad vormt. Het bestemmingsplan liet bebouwing tot zes lagen toe, waar de omgeving bestond uit bebouwing van twee à drie lagen met een kap.

In overleg met de opdrachtgever is besloten het houtpakhuis weer in zijn oude luister te herstellen en te bestemmen tot vier royale stadsvilla’s. De kenmerkende beperkte verdiepingshoogte gaf aanleiding tot een ruimtelijk ontwerp met veel vides en dubbele hoogtes. De architect heeft een groot aantal ontwerpvoorstellen gedaan en elke woning met de individuele kopers verder uitgewerkt. De grootste ingreep betrof het maken van vier ruime dakterrassen in de voorzijde van de kap.

Wat in eerste instantie een ontsierende luifel aan de voorzijde leek, bleek na historisch onderzoek een aangebouwde vlonder te zijn ten behoeve van het laden en lossen van hout. Deze maakte deel uit van de zware houten constructie van het pakhuis. Na renovatie functioneert hij nu als een extra balkon voor de op de eerste verdieping gelegen woonkamers.

Onder de nieuwbouw van de 14 appartementen bevindt zich een commerciële ruimte waarin de reeds bestaande videotheek geherhuisvest is. Voor de opbouw van het blokje is gebruik gemaakt van de parcellering van de bestaande woningen verderop aan de Damsterkade. Deze ritmiek structureert de verzameling appartementen tot 3 slanke torentjes met tussenleden op een doorgaand basement. De drie gebouwdelen klimmen met het talud van de brug mee omhoog met hun verschillende overstekken, waardoor ze brutaal de wereld inkijken. Dit effect wordt nog versterkt door het toepassen van sterke rode kaders rond totale glasvlakken. De glasvlakken zijn met zware lijnen schetsmatig ingedeeld.

Hoewel de gevels uitgevoerd zijn in stucwerk, zijn ze ‘Gronings rood,’ als hommage aan de eigen kleur van de traditionele, roodbakkende kleiproducten. De glasvlakken van de tussenleden kunnen geheel weggeklapt worden, zodat aan deze zijde extra buitenruimte ontstaat; de buitenste appartementen hebben aan de achterzijde woningbrede balkons. Het binnenterrein is uitermate efficiënt ingedeeld, opdat elke woning over een parkeerplaats en een berging of garage kan beschikken.