Het huidige kantorencomplex op het Europapark is oorspronkelijk gebouwd als administratiekantoor, magazijn en transformatorgebouw van de voormalige Helpmancentrale, in opdracht van het Provinciaal Elektriciteitsbedrijf. In 1932 werd de eerste fase van het complex opgeleverd, de tweede volgde in 1936 en uiteindelijk werd in 1947 ook de rest in gebruik genomen.

Het kantorencomplex is door zijn opvallende ligging aan het spoor en het gebruik van de helderrode Groninger baksteen heel herkenbaar, zeker voor treinreizigers. Het hoofdgebouw heeft als basis een rechthoekige plattegrond met rechthoekige, gekoppelde bouwvolumes. De gevels hebben reeksen grote, strakke raampartijen met stalen kozijnen. De enorme hal op de begane grond diende als eindbestemming voor treinen, die er reusachtige stookketels moesten afleveren. De rails en de hijskraan in het gebouw herinneren daar nog aan. Ook de inwendige structuur is goed geconserveerd alsmede het interieur. De zeldzame stalen lift in het open trappenhuis uit de jaren ’30 van de vorige eeuw is daar een goed voorbeeld van.

Aanvankelijk was het lastig om voor de Helpmancentrale een nieuwe functie te bedenken en een eigenaar te vinden die de centrale zonder subsidie en exploitatietekorten in gebruik wilde nemen. Voor het administratiegebouw was dit veel gemakkelijker. Het was immers al een kantoorgebouw en kon zonder al te veel aanpassingen weer in gebruik worden genomen.

Na het vertrek naar de nieuwe Hunzecentrale heeft het gebouw nog vrij lang een antikraak bestemming gehad. Het Groninger architectenbureau Team 4, dat potentie zag in het gebouw, redde het van de sloop. De vorige eigenaar, energieleverancier Essent, was al in bezit van de sloopvergunning. Een brandbrief aan de gemeente zorgde ervoor dat de sloopplannen in de wacht werden gezet.

In 1999 ging, mede dankzij de hulp van toenmalig Wethouder van Ruimtelijke Ordening Willem Smink, de herontwikkeling van start. Op dat moment was nog niet bekend of er op het Europapark uiteindelijk grote ontwikkelingen zouden plaatsvinden. Team 4 vond mede-investeerders; accountantskantoor Aksos Adviesgroep behuisde de tweede verdieping en het kantoor van Yspeert Advocaten deed zijn intrede op de eerste verdieping.

Het gebouw had aanvankelijk nog een heel gaaf interieur, waaronder een prachtige toneelzaal in jaren ’30 stijl. In de nacht voorafgaand aan de overdracht kwam hier echter verandering in; koperdieven stalen waardevol materiaal en richtten daarbij een grote ravage aan. Zo werden waardevolle, oorspronkelijke elementen gesloopt, waaronder een groot aantal deuren dat nog in goede staat was. De grootste ingreep vond plaats op de begane grond van de zuidwestelijke gevel; daar werden grote ramen geplaatst, om zodoende voldoende daglicht in de achterliggende kantoren te krijgen. De stalen kozijnen moesten helaas worden opgeofferd omdat vervanging ervan te kostbaar bleek.