Halverwege de jaren zestig was voor de nieuwe woonwijken ten noorden van de spoorlijn een nieuwe telefooncentrale nodig. De uitbreidingsmogelijkheden van de hoofdcentrale aan het Reitemakersrijge in de binnenstad waren beperkt. De PTT voorzag een groei van het aantal telefoonaansluitingen. Naderhand is door de vervanging van relais door transistoren de ruimtebehoefte van centrales grotendeels opgelost. Recent vervangen mobieltjes de vaste aansluitingen. Maar de grond rondom dit gebouw bevat nog steeds veel leidingen, zodat verplaatsing er voorlopig niet in zit.

Voor hun technische installaties hebben nutsbedrijven grotendeels ‘gesloten dozen’ nodig en er komen nauwelijks mensen aan te pas. Er is weinig aan te beleven. Het is lastig om een dergelijk technisch gebouw een architectonische uitdrukking te geven.

Een gesloten doos doet aan traditionele gebouwen met dragende muren denken. In de jaren zestig waren betonnen vloeren gedragen door kolommen de laatste stand van de bouwtechniek. Als expressie van die draagstructuur werden strookvensters toegepast: ‘de gevel is niet dragend’. Zo ook in dit gebouw: in alle ruimten zijn vensterstroken op uitzichthoogte geplaatst, met ramen in een bijna vierkant formaat. De bewegende delen zijn uitzetramen. Alle muren zijn wit in de modernistische traditie, zodat het materiaalgebruik moeilijk is af te lezen.

Het gebouw heeft een rechthoekige plattegrond en staat op een betonnen souterrain. Aan de kant van het aangrenzende woonplein is het gebouw laag gehouden; aan de andere kant zijn twee technische verdiepingen gestapeld. Laadbordessen voor het inbrengen van apparatuur steken aan de achterkant uit. Daar is ook een schuifluik als toegang tot het souterrain.

De voordeur ligt aan de Magnoliastraat, de toegang van de buurt. De ontwerper heeft deze voorkant zo levendig mogelijk proberen te maken, met vermijding van een traditionele façade. Er is kantoorruimte over vier verdiepingen, maar er zijn nooit mensen. Het daarbij benodigde trappenhuis vormt een plastisch accent, dat uit de rechthoekige bouwmassa steekt. De hoek naast de trap is per twee bouwlagen van glas. De moduul van de strookvensters is in deze puien doorgezet en de kozijnconstruktie is daarop afgestemd. Naast het gebouw is een eigen erf, afgezet met hekken.

De telefooncentrale is een beetje terugliggend van de wijkontsluitingweg gelegd. Het Gomaruscollege is naderhand om dit object heen gebouwd.