Dit schoolgebouw in de Wassenberghstraat werd in 1914-1915 gebouwd, naar een ontwerp van architect J.A. Mulock Houwer. Houwer was een beroemde oud-Groninger: als directeur van Gemeentewerken gaf hij ook vorm aan het eerste algemene uitbreidingsplan van de gemeente Groningen, het Plan van Uitleg (1906), en tekende hij de watertoren aan de Hofstede de Grootkade. Ook ontwierp hij in de directe omgeving woningbouw voor gemeenteambtenaren. De Wassenberghschool sluit aan de rechterkant mooi aan bij de hogere bebouwing van de Wassenberghstraat en aan de linkerkant bij de lagere huizen van de Taco Mesdagstraat. In de voorgevel zijn schuine lijnen terug te vinden die ook de andere bebouwing kenmerken.

In 1993 verloor het pand zijn schoolfunctie. De gemeentelijke dienst Ruimtelijke Ordening stelde een plan op voor sloop en nieuwbouw. De Groningse Klazien van der Deen, voorzitter van het buurtcomité, drong aan op een alternatief plan; ze vond het zonde en onnodig dat het pand tegen de vlakte moest. Haar ideeën werden in eerste instantie door de dienst Ruimtelijke Ordening afgedaan als die van een ‘volstrekte amateur’.

Het buurtcomité nam contact op met architectenbureau Signatuur. Het bureau concludeerde dat het gebouw, behalve een lek dak, in uitstekende staat verkeerde. Signatuur ontwierp vervolgens een plan voor vijf tot zes woningen. In samenwerking met het buurtcomité werd een advertentie geplaatst waarin de toekomstige woningen werden aangeboden. Daarop kwamen tien reacties binnen. Uiteindelijk bleven zes kopers over die zich gezamenlijk over het project zouden buigen: een van de vroegste vormen van collectief particulier opdrachtgeverschap in Groningen.

Er werd een stichting opgericht, Ontwikkeling Wassenberghschool geheten, en na een stevige strijd - de dienst Ruimtelijke Ordening had het pand eigenlijk al aan een ontwikkelaar toegezegd - en met inzet van de gemeenteraad, kon met de verbouw worden begonnen. De stichting werd omgezet in een Vereniging van Eigenaren. De gezamenlijke eigenaren maakte onderling afspraken, onder meer over de gezamenlijke ruimtes. De appartementen zijn op maat gemaakt en aan de individuele wensen van de bewoners aangepast.

De verbouwing betrof met name het interieur. Het exterieur werd zoveel mogelijk intact gelaten. In de oude straatgevel werden slechts twee ‘nieuwe’ elementen ingevoegd: de arkenelen en de centrale entree. Op de plek van de huidige centrale entree hebben vroeger ramen gezeten.