In verband met de lustrumviering van de universiteit in 2004, wilde het universiteitsmuseum graag opvallend uitbreiden. Er moest een meer in het oog springende entree komen en een koppeling met het oude gedeelte van het museum.

De entree werd verplaatst van de Poststraat naar de Oude Kijk in ’t Jatstraat en kreeg een verlichte loper. Het pleintje waar de aanbouw van het museum aan ligt, was erg onbekend en moest een nieuwe functie krijgen: een ontmoetingsplaats voor de universiteit en de stad. De vorm van het museum moest het plein een dynamischer karakter geven.

Het museum bestaat uit een vloeiende lint-beweging over drie niveaus. Op de begane grond is er een in de vorm geïntegreerde balie en de twee hoger gelegen niveau’s zijn ingericht als multifunctionele ruimten, geschikt voor wisselende exposities, lezingen, bijeenkomsten e.d.

Het museum is opgezet als een licht hybride constructie - met veel glas i.v.m. daglichttoetreding - die gedeeltelijk rust op het dak van de boekenkelder van de universiteitsbibliotheek. Het geheel bestaat uit een polyester huid.

De loper naar de entree bestaat uit glasvezelversterkt kunststof. Dit materiaal is voortgezet in de trappen van het paviljoen. De groene kleur van het paviljoen - die zowel binnen als buiten de toon voert - zorgt voor sereniteit en rust.