De West-Indische buurt te Groningen is een vroeg naoorlogse buurt. Als onderdeel van de Korrewegwijk kan het beschouwd worden als de afronding van het plan Berlage. Bijzonder aan de West Indische buurt is de ontmoeting van vooroorlogse en naoorlogse ideeën over architectuur en stedenbouw. Hier vinden we een eerste aanzet tot de zo kenmerkende naoorlogse stedenbouw, maar dan wel binnen de gesloten bouwblokstructuur van het plan Berlage. Het project van KAW voegt zich binnen deze bijzondere structuur.

Het project aan de Paramaribostraat is onderdeel van de herstructurering van de West-Indische buurt. De operatie moet de buurt een nieuwe impuls geven. De belangrijkste fysieke ingrepen zijn de sloop van een aantal oude uit de vroege jaren ’50 (van de vorige eeuw) stammende portiekflats en vervangende nieuwbouw in de koop en sociale huursector. In een eerdere fase van herstructurering werd reeds het hart van de West Indische buurt aangepakt. Nu zijn de randen aan de beurt.

De Paramaribostraat wordt gekenmerkt door een brede parkachtige groenstrook. Strokenbouw stammend uit de vroege jaren '50 van de vorige eeuw flankeert de groenstrook en geeft de straat een monumentaal karakter. In het kader van de herstructurering werd een van deze stroken, bestaande uit 60 duplex- en portiekwoningen, gesloopt en vervangen door een complex met 48 appartementen; een ontwerp van KAW.

Het complex voegt zich binnen de oorspronkelijke stedenbouwkundige structuur en sluit met het rode metselwerk aan op de bestaande bebouwing aan de overzijde van de parkstrook. Verspringende ramen geven dynamiek aan de gevel. Kleurige gevelpanelen geven de begane grond een vriendelijk karakter.

Het bouwblok bestaat uit 48 appartementen van 80 tot 100 m2: drie- en vierkamerappartementen met uitzicht op de parkstrook en het nabijgelegen Van Starkenborghkanaal. Het gebouw kent vier woonlagen en een half verdiepte parkeerkelder met bergingen.