De manifestatie What a Wonderful World! Musicvideo’s in architecture vond plaats in 1990, ter gelegenheid van het 950-jarig bestaan van de stad Groningen. Tijdens de manifestatie werden videoclips getoond in 5 speciaal daarvoor ontworpen paviljoens. What a Wonderful World was een samenwerkingsproject tussen de Dienst Ruimtelijke Ordening en het Groninger Museum, en beoogde een verbinding tot stand te brengen tussen architectuur en eigentijdse media. Daarvoor werden 5 architecten uitgenodigd om, op de schaal van de stad in plaats van op die van de huiskamer, voor de videoclip een eigen omgeving te creëren. De keuze viel daarbij op architecten die zich al eerder met de relatie architectuur-media hadden beziggehouden: Peter Eisenman (New York), Zaha M. Hadid (Londen), Coop Himmelblau (Wenen), Rem Koolhaas (Rotterdam) en Bernard Tschumi (New York/Parijs). De 5 paviljoens werden gebouwd in de omgeving van het huidige Groninger Museum, op de belangrijkste routes van en naar de binnenstad. Dit waren het Emmaplein, het Hereplein, de Ubbo Emmiussingel en de zwaaikom in het Verbindingskanaal.

Na afloop van de manifestatie werden 3 paviljoens afgebroken. Het paviljoen van Coop Himmelblau kreeg een plek in de haven van Delfzijl en het paviljoen van Zaha Hadid kwam terecht op bedrijventerrein Fivelpoort in Appingedam. De twee overgebleven videopaviljoens in de stad zijn te vinden op het Hereplein en het Emmaplein. Het zogenoemde Tschumipaviljoen op het Hereplein wordt beheerd door stichting Tschumipaviljoen met als doel er kunstprojecten in te realiseren. Daarbij ligt de nadruk op projecten waarbij gebruik wordt gemaakt van nieuwe media. Het paviljoen op het Emmaplein van Rem Koolhaas doet nog steeds dienst als videobushalte. De stichting NP3 vertoont er uiteenlopende videokunst onder de noemer NPeg.