STAAT IN GRONINGEN

Een toegangspoort

Nieuwbouwwijk “Van Starkenborgh” heeft al aardig gestalte gekregen. Veel huizen worden al bewoond en er zijn zelfs al lichte vormen van baldadigheid gesignaleerd. Zo wordt het straatnaambordje van de Tonny van Leeuwenlaan regelmatig door voetbalfans meegenomen om vervolgens weer op te duiken in het Oosterparkstadion.

De meeste huizen in Van Starkenborgh staan keurig in gelid langs de straten. De twee zogeheten oortjes vormen uitzonderingen, want daar konden eigenbouwers hun gang gaan. Net buiten het oortje tegen het Boterdiep, aan de Beijumerweg, staat sinds kort een opmerkelijk bouwwerk.

Het lijkt alsof de architect twee bootachtige vormen op elkaar heeft gestapeld. De bovenste boot staat rechtop, de onderste ligt op zijn kop. Verder is het bovenste bouwdeel, ten opzichte van het onderste, iets naar achteren geschoven. Ook qua kleurgebruik is er onderscheid aangebracht: het bouwvolume op de begane grond is zwart, het volume dáárop is bruin van kleur.

Op de begane grond is een kinderdagverblijf gehuisvest, het bovendeel fungeert als buurtcentrum (zowel voor De Hunze als voor Van Starkenborgh). “Daarom heb ik voor deze vormgeving gekozen,” licht Tonnis Bouman van Otonomo Architecten toe. Eén bouwwerk dat op duidelijke wijze is opgetrokken uit twee bouwvolumes die zich zichtbaar van elkaar onderscheiden. Gewoonweg omdat het gebouw twee gebruikers heeft die eigenlijk maar weinig met elkaar te maken hebben.”

Over het contrasterende kleurgebruik (zwart en bruin) zegt de architect desgevraagd: “Met het zwart geef ik aan dat het onderste bouwdeel verbonden is met de aarde. Het bruin verwijst naar de kleur die het meest uitbundig aanwezig is in de woonwijk. En óók de houten bekleding van mijn ontwerp verwijst naar de wijk. Heb je gezien dat de meeste huizen daar zijn afgewerkt met bruin hout? Met dat bruinkleurige hout wil ik het gebouw, als het ware, verbinden met de woonwijk. Vergeet niet dat het gebouw enigszins geïsoleerd ligt ten aanzien van die plek.”

De Ulgersmaweg gaat te zijner tijd rigoureus ‘op slot’ bij de Korrewegbrug. Anders gezegd: deze weg wordt een éénrichtingsweg. Dat houdt in dat automobilisten alléén maar via Noorderhoogebrug wijk Van Starkenborgh kunnen insteken. Daarom eiste de gemeente van Bouman een ‘blikvanger’: een heus baken, een ware toegangspoort tot Van Starkenborgh. Automobilisten moeten in de toekomst het gevoel krijgen van “Héé, ik passeer dat gebouw, ik rij Van Starkenborgh in.”

Voor de realisatie van het project was maar weinig geld beschikbaar. Desondanks is het Bouman gelukt het gebouw tot in de puntjes te verzorgen. Zo hebben de kozijnen dezelfde grijze kleur gekregen als de regenpijpen. Daar deze actie vallen de goedkope, lelijke regenpijpen niet op. Omdat ze dezelfde kleur hebben als de kozijnen zijn ze onderdeel geworden van het geheel.
Verder heeft de architect diverse stukjes gekleurd glas in de toegangsdeuren laten zetten. Het resultaat: deuren met enig cachet, deuren die zich duidelijk onderscheiden van standaardmodellen. Je blijft er een moment voor stilstaan, laat ze even op je inwerken, voordat je ze opent. Door relatief eenvoudige ingrepen heeft het (goedkope) gebouw toch allure gekregen.

Architect Bouman reageert lachend op de opmerking dat veel voorbijgangers twee op elkaar gestapelde boten denken te ontwaren in het ontwerp. “Die associatie kan ik me echter uitstekend voorstellen: gezien de vormgeving van het gebouw én gezien de directe nabijheid van het Boterdiep en het Van Starkenborghkanaal.”
“Toch is de vormgeving niet als zodanig bedoeld. Maar ik beschouw die associatie absoluut als een compliment. Als een bouwwerk een bijnaam krijgt, getuigt dat meestal van waardering.”