STAAT IN GRONINGEN

Woonwensen

Vrijwel iedereen koestert wel eens de wens een eigen huis te laten bouwen. Een gegoten jas. Een zogeheten woning op maat, een huis dat aan al je woonwensen voldoet. Voor de meeste onder ons blijft het bij fantaseren.

Architect John Timmer en zijn partner Cora Inderwisch realiseerden hun droom wel. Ze bouwden hun ideale woning in nieuwbouwwijk De Linie, op de hoek van De Schans en het Verlengde Winschoterdiep.
Het centrale deel van de droomwoning bestaat uit een smalle, drie verdiepingen hoge toren. Tegen en aan die toren staan en hangen aan- en uitbouwen. Ze zijn geplaatst op plekken waar in het smalle torenprogramma meer ruimte werd gewenst. De onderste uitbouw aan het verlengde Winschoterdiep vergroot de keuken, de bovenste de woonkamer. In de uitbouw aan de andere zijde bevindt zich de badkamer, een vergroting van de slaapkamer. De aanbouw op de begane grond dient als garage.
De toren is bekleed met bruinzwart koper, de uit- en aanbouwen met geolied rood cederhout. ‘Gewoon omdat we het mooie materialen vinden,’ licht Timmer toe. ‘En in onze ogen verlenen ze het huis een stoere uitstraling. Iets wat we belangrijk vinden.’

Beide bewoners hadden nagenoeg dezelfde woonwensen: een open huis, veel daglicht en buitenruimten. Door een toren neer te zetten, bebouwden ze slechts 100 m2 van de beschikbare 200 m2. Een groot deel van het beschikbare bouwvolume bestaat dus uit lucht. De vrijstaande toren maakt het mogelijk dat het licht aan alle zijden naar binnen valt. Je zit niet in de schaduw van het belendende pand, hebt meer ruimte rondom het huis en kijkt niet direct uit op de zijmuur van de buren.

In het ontwerp zijn een fiks aantal buitenruimten opgenomen. Een tuin (achter de garage), een balkon aan het Verlengde Winschoterdiep en maar liefst twee dakterrassen: op de garage en bovenop de toren. ‘We zitten graag buiten,’ verklaart Timmer nuchter.

Opmerkelijk gegeven is dat òòk de toren omgezet kan worden in een buitenruimte. Dat is mogelijk door de grote verschuifbare ramen. Door die allemaal opzij te schuiven, kun je het huis ‘openen’ waardoor je je in de buitenlucht waant. Die grote ramen zijn natuurlijk ontzettend zwaar. Daarom moesten ze worden opgehangen aan stevige, verzonken stalen railsystemen. Dat stevig railsysteem verleent de stoere uitstraling van de woning een extra accent.

Dit soort detaillering bleek veel aannemers te ingewikkeld of te kostbaar. Dat gold ook voor het dragende staalskelet. Volgens Timmer is staal een buitengewoon flexibel bouwmateriaal, biedt het meer technische mogelijkheden dan een betonskelet. ‘Je kunt er gemakkelijker iets aan op hangen, in ons geval de uitbouwen’. Omdat aannemers huiverig waren, werd Timmer grotendeels zijn eigen aannemer. Voor 60 procent om precies te zijn. Van de overige 40 procent was hij de aanstuurder, een klus die normaliter door een aannemer wordt uitbesteed. ‘Op aannemerskosten konden we dus aardig besparen’.
Een ander berucht kostenplaatje voor de eigen-huis-bouwer is de prijs van de architect. ‘Daarmee hadden we natuurlijk niet te maken omdat ikzelf architect ben’. Met behulp van een aantal specialisten heeft de bouw van De Schans 12 iets meer dan twee jaar geduurd. Timmer: ‘Soms was het afzien, maar uiteindelijk is de woning precies geworden zoals we het wensten’.
De woonwensen (een open huis, veel daglicht en buitenruimten) van Timmer en Inderwisch hebben dus geleid tot een verticaal concept, een hoge toren. ‘Hier in de stad staan huizen pal tegen elkaar. Voor de realisatie van onze wensen moesten we daarom de hoogte in. Op het platteland, waar veel meer ruimte is, hadden we dezelfde woonwensen zeker omgezet in een totaal ander ruimtelijk concept, in een sterk horizontale. Daar zouden we de toren als het ware plat hebben neergelegd.’