Vrijheid blijheid
Vroeger moesten veel kopers genoegen nemen met woningen-van-de-plank. De ontwikkelaars bepaalden de indelingen van de huizen, de kopers moesten dat maar accepteren. Maar die tijd is gelukkig voorbij. Tegenwoordig wordt steeds vaker flexibel, dus op maat gebouwd.
Zo plaatste woningcorporatie Nijestee enkele jaren geleden in Corpus den Hoorn een bord met het wervende opschrift: ‘Natuurlijk wilt u zelf bepalen hoe u woont. Een huis dat bij uw leven past met inbreng van uw eigen ideeën. Een huis dat bij uw budget past. Met mogelijkheden tot uitbreiding in de toekomst. Kortom, een huis met maximale vrijheid.’ Voor de realisatie van de woningen met maximale vrijheid moest bestaande bebouwing worden gesloopt.
Ondertussen zijn de 53 zogeheten flexwoningen opgeleverd. Ze staan aan de Hippocrateslaan, de Kochstraat en de Pasteurlaan. De trap, de meterkast en de plaats van het sanitair in de flexwoningen werden vanwege de bouwsystematiek gefixeerd. De verdere plattegrond stond open, kreeg een invulling die de toekomstige bewoner zelf bepaalde. En daar is zeker gebruik van gemaakt. Twee voorbeelden: een woning heeft op de eerste etage een geheel open slaapvertrek met badkamer, een ander huis heeft een drumcabine waar de bewoner zich kan uitleven zonder de buren lastig te vallen.
Een andere sterk punt van de (meeste) flexwoningen is dat ze uitbreidbaar zijn aan de achterzijde en/of aan de zijkant. Ook het uitbreidingsconcept is zeer flexibel opgezet, de kopers kunnen namelijk kiezen voor één of meerdere uitbreidingen. Dat kan meteen bij de koop, maar desgewenst ook in een later stadium. Bij de ontwikkeling van de flexwoning is rekening gehouden met de omstandigheid dat bewoners in de toekomst woonwensen hebben die ze op het moment van de koop niet kunnen voorzien.
De flexwoningen zijn voortgekomen uit een samenwerkingsverband tussen woningcorporatie Nijestee, architectenbureau Massa en KUUB (centrum voor particuliere bouw). Om niet al te chaotische straatwanden te krijgen, besloten de drie partijen om de voorgevelhoogtes vast te stellen op drie bouwlagen. Aan de straatzijde hebben alle woningen dus gelijke hoogtes. De standaardwoningen moesten bekleed worden met baksteen, de uitbreidingen met hout. Verder werden de positiehoogtes van de ramen vastgelegd. De kopers konden wel kiezen uit vijf kleuren baksteen en drie raamtypen Daardoor ontstond binnen een gelijke maatvoering toch een behoorlijke vorm van verscheidenheid.
Aan even zijde van de bestaande bebouwing aan de Hippocrateslaan zat een lichte buiging in de rooilijn. De architect nam dat gegeven als uitgangspunt en liet in de rooilijn van de nieuwe bebouwing verspringingen aanbrengen. De overstekende dakranden volgen die verspringingen. Zowel boven als beneden in de straatwand levert dat een buitengewoon levendige aanblik op.
De bouw van flexwoningen in Corpus den Hoorn bestaat uit twee fases. Bovengenoemde 53 behoren tot fase 1. Nijestee verwacht dat fase 2 die uit 48 huizen bestaat, van start gaat in het najaar van 2008. De woningcorporatie prijst de flexwoningen aan als statige herenhuizen. Ze moeten het paradepaardje worden van de wijk.
Corpus den Hoorn, één van eerste naoorlogse uitbreidingswijken, verrees tussen 1956 en 1966. Toentertijd grensde de wijk vrijwel overal aan weilanden. Richting stadscentrum, over de Paterswoldseweg, was de eerstkomende bebouwing de Grunobuurt. Corpus was letterlijk en figuurlijk een buitenwijk. De tegenwoordige wijk is volledig ingekapseld door nieuwere woonwijken en wegen en maakt daardoor echt deel uit van de stad.
‘Een geslaagde naoorlogse wijk waar het je prettig kunt wonen’. Zo stond Corpus den Hoorn tientallen jaren bekend. Maar de afgelopen jaren maakte Corpus haar reputatie steeds minder waar. In het kader van de herstructurering werd daarom de handschoen opgepakt.
De flexwoning, toonbeeld van vrijheid blijheid op woongebied, is slechts één onderdeel van de herstructurering van Corpus. Want er gaat veel meer gebeuren in de wijk. Voor meer informatie zie: www.nieuwbouw.groningen.nl