Bonne Kazemier wordt in 1875 te Kollum geboren. Na een opleiding in de praktijk begint Kazemier als zelfstandig architect. In aansluiting op het uitbreidingsplan van J.A. Mulock Houwer, dat aanleg van nieuwe wijken rond de Groningse binnenstad behelst, ontwerpt Kazemier samen de architecten Van Elmpt en Van der Wint verschillende typen woningen voor tuindorp De Hoogte (1917-1921). Het tuindorp moet bijdragen aan het lenigen van de urgente woningnood in de omgeving. 

 

In 1917 begint Kazemier een bureau samen met Tonko Tonkens. Het duo bouwt vooral in de Groninger regio. Een van hun eerste opdrachten is een ontwerp voor sociale woningbouw in opdracht van woningbouwvereniging Gruno, in 1919 door spoorwegpersoneel opgericht. Voor de Groningse Grunobuurt (1920-1928) realiseren ze bouwblokken met etagewoningen in twee en drie bouwlagen in een verstrakte variant van de Amsterdamse Schoolstijl. 

 

De buurt krijgt, net als bij De Hoogte, een besloten karakter door de binnenste bebouwing te omgeven door hogere gesloten wanden. De woningbouw rond het Groningse Kooykerplein, die in 1928 wordt opgeleverd, is eveneens van Kazemier en Tonkens. Ook bedrijfspanden behoren tot hun oeuvre, zoals het Dekkledenmagazijn voor de firma Waterborg, opgeleverd in 1923, en het ontwerp voor een bankgebouw aan de Rijksstraatweg in Haren (1939) voor het handelshuis Mesdag en Zonen. 

 

Naast hun dagelijkse praktijk als architect zetten beiden zich in de avonduren in voor de cursus Voorbereidend Bouwkunst Onderricht in Groningen, waarbij Tonkens als cursusleider optreedt en Kazemier één van de docenten is. In 1940 zetten Kazemier en Tonkens een streep onder hun samenwerking. Kazemier gaat zelfstandig verder en ontwerpt onder meer woningbouw aan de Hyacinthstraat voor Woningbouwvereniging ‘Groningen’ (1953-1956). Kazemier overlijdt in 1967.