De vijf hoge schoorstenen van de Hun-zecentrale vormen bij het naderen van de stad Groningen een belangrijk herkenningsteken. De energievoorziening krijgt hier heel nadrukkelijk vorm. Bij de oude Helperdiepcentrale, in 1914 gebouwd en voortdurend uitgebreid,bleek geen ruimte meer. Voor een nieuwe centrale was situering aan water voor koeling noodzakelijk. Uiteindelijk was alleen deze plaats geschikt. Het bestaande bestemmingsplan moest ervoor worden gewijzigd.

 

Het koelwater wordt via het afgedamde Winschoterdiep van het Eemskanaal betrokken en via de andere kant van de dam en het Winschoterdiep weer naar het Eemskanaal geloosd. Het complex ligt evenwijdig aan rijks-weg 42, de weg naar Hoogezand, en heeft ook zijn belangrijkste front naar die weg. Om dat té kunnen zien moet je als voetganger bij de ingang aan het Winschoterdiep even langs een van de twee olifantspaadjes door de struiken.Dan kom je op een verlaten weg.van-waar je de kop van het complex en de vijver met het beeld goed kunt zien. Vervolgens doorlopen naar de hoek met de autoweg.

 

Het systeem voor stroomopwekking bestaat in principe uit een ketelhuis en een machinehal. Het aantal afzonderlijke ketelhuizen met elk een schoorsteen is in de loop der tijd van een uitgebreid tot vijf. De machinehal met een door-snede van 30 x 30 m. werd daarbij in de lengte uitgebreid. Hij heeft een glasge-vel naar de autoweg als voorgevel. van het complex. Pontificaal daarvoor ligt de schakelwacht als een brug over de dienstweg. De centrale is eigendom van de EGD = Electriciteitsbedrijf voor Groningen en Drenthe. Dit bedrijf is opgenomen in EPON (groot op gevel van de centrale)= Electriciteits Productiemaatschappij Oost-en Noordnederland.

In een vijver naast van de centrale staat een hoog abstract beeld. Het is van Arie van den Berg en heet Symbool van kracht en licht (1965).