De verhuizing van de PTT naar Groningen moet voor een impuls in de werkgelegenheid zorgen. De gemeente grijpt deze kans aan om dit deel van de binnenstad te revitaliseren. Voor de gehele ontwikkeling sneuvelt een groot deel van de oorspronkelijke singelbebouwing. Het gele Hunzehuys, een ontwerp van Articon, is als eerste klaar. In 1990 wordt het hoofdkantoor van de PTT opgeleverd. Frans van Gool ontwerpt het in zijn rol als Rijksbouwmeester. Met een beetje (postmoderne) fantasie is in de hoogbouw de contour van een opengeslagen telefoonboek te herkennen. Het komt symbool te staan voor het al vroeg in Groningen uitgevoerde beleid van de compacte stad. Van Gool plaatst de zuidelijke vleugel van het telefoonboek met zijn laatste kolommen over het spoor, tot op het eerste perron. Halverwege de jaren negentig volgt het Cascadecomplex met daarin diverse rijkskantoren en de Groninger Archieven. Pi de Bruijn is superviserend architect. Het westelijk deel, met daarin ook de woontoren, komt als laatste tot stand, naar ontwerp van Bonnema Architecten.

 

De sloop van de oude singelbebouwing, waaronder ook een oude theefabriek van Niemeyer, een landbouwschool van Mulock Houwer en een indrukwekkend vroeg-naoorlogs stationspostkantoor, leidt tot veel verzet onder de Groninger bevolking. Ook de gemeente is verre van gelukkig. Zij zien liever dat de PTT-kantoren een plek krijgen aan de oostelijke ringweg bij de nieuwe stadswijk Lewenborg. De PTT, destijds de grootste werkgever van Nederland, wil dat niet en dwingt een plek bij het station af.