Waar gereformeerde Groningers in het noorden van de stad in 1956 al verblijd zijn met een nieuwe ‘kerkschepping’ van Egbert Reitsma en zijn zoon Lammert H. Reitsma, is het zuidelijke stadsdeel in augustus 1958 aan de beurt. Dan opent de Stadsparkkerk de deuren als “de trotse tegenhanger van de Goede Herderkerk in het noorden.” De Reitsma’s ontwerpen de kerk als een vrijstaand achthoekig paviljoen, met een flauw hellend groen koperen puntdak. De nevenfuncties, zoals de kosterswoning en het dagverblijf, zijn ondergebracht in een laag bouwvolume. Door financieringsproblemen worden deze delen pas tussen 1959 en 1962 gerealiseerd, net als de bijbehorende Neboflat. 

De naam van de flat is ontleend aan een berg in Jordanië, vanwaar Mozes het beloofde land mocht aanschouwen. De acht lagen hoge flat is gebouwd als bejaardentehuis met aula. Waar de flat zich haaks richt op de Paterswoldseweg, is de kerk georiënteerd op de achterliggende buurt. Hier tref je diverse fraaie vroeg-naoorlogse woonstroken, veelal ontworpen door Architectenbureau Van Wijk en Broos voor de Christelijke Woningstichting Patrimonium.