De stadsmarkering van Thom Puckey is herkenbaar als een karakteristieke Groninger fabrieksschoorsteen zoals die in de negentiende eeuw bij talloze steen-, strokarton- en aardappelmeelfabrieken gebouwd werd. Bij de uitvoering kreeg Puckey hulp van een architect om de constructie zeker te stellen, en van een metselaar, die de zeventien meter hoge, smalle, ronde pijp vakkundig opmetselde uit rode bakstenen.

Negen bronzen takken woekeren uit raampjes omhoog langs de fabriekspijp. Het beeld lijkt te verwijzen naar het lot dat talloze fabrieken op het Groninger platteland in de vorige eeuw trof; ze hielden op te produceren en vervielen langzaamaan tot ruïne.

De titel, Polyhymnia, verwijst naar een van de negen muzen uit de Griekse mythologie. Haar naam betekent ‘rijk aan gezangen’. Polyhymnia werd beschouwd als de uitvinder van de lier en de landbouw.
Het kunstwerk kan gezien worden als een monument van of loflied op het industrieel landbouwverleden van Groningen.

Ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan van de stad Groningen kreeg de stad in 1990 negen stadsmarkeringen bij de belangrijkste toegangswegen en één in het stadscentrum, op het Martinikerkhof. Architect Daniel Libeskind maakte daarvoor een masterplan, onder de werktitel The Books of Groningen. Elke stadsmarkering verwijst naar een letter uit de naam CRUONINGA en is verbonden aan een discipline. Libeskind gaf de kunstenaars zes parameters mee, die als ingrediënten moesten dienen voor de markeringen van de stadsentrees. Zo kregen de kunstenaars een kleur, tijdstip, en naam van een van de negen Muzen mee. Ook gaf hij hun de opdracht om verleden, heden en toekomst te verwerken in het ontwerp.

De Engelse beeldend kunstenaar Thom Puckey werd gevraagd een ontwerp te maken voor de stadsmarkering S04. De zes parameters die hij meekreeg waren: ''O:Gold/Rhetoric/Library/dialectic/12pm/Polyhymnia''.