De wijk met de hoogste ‘mooie scholendichtheid’ van Nederland is de Groninger Oosterparkwijk. Vijf zijn er ontworpen door Siebe Jan Bouma, de wonderboyvan de Groninger scholenbouw. Al zijn het er eigenlijk zes, want op de hoek Heesterpoort—Zaagmuldersweg staan twee scholen in een gebouw. Dat scheelt in de bouw- en exploitatiekosten. Maar nog belangrijker: twee scholen betekent meer massa. Daardoor kan Bouma een monumentaal element in de wijk maken. Die aandachtige stedenbouwkundige inpassing blijkt ook uit de zorgvuldigheid waarmee Bouma de overgang tussen de school en de openbare ruimte ontwerpt. 

Alles loopt in elkaar over. De school zelf, gebouwd in de Groninger variant van de Amsterdamse School, bestaat uit twee bouwlagen en een zolderkap. De L-vormige plattegrond bestaat uit twee rechthoekig volumes met klaslokalen die met elkaar worden verbonden door een gezamenlijk gymlokaal. De straatzijden hebben een gesloten uiterlijk, terwijl het gebouw zich aan de binnenzijde met grote ramen naar het schoolplein opent. In 1947 krijgen de scholen, net als alle andere openbare scholen, een echte naam in plaats van een nummer: de Theo Tijssenschool en Dr. D. Bosschool.