Ontwerp een modern, goedkoop, herkenbaar en transparant benzinestation dat we overal in Nederland kunnen neerzetten. Die opdracht krijgt Willem Dudok in 1953 van de directie van Esso Nederland. Bewust kiezen ze voor een gerenommeerde architect om zo de kritiek van lokale welstandscommissies voor te zijn. Deze ‘onder architectuur ontworpen benzinestations’ zijn een uit Amerika overgewaaid fenomeen, dat ook door andere oliemaatschappijen wordt omarmd om zich van elkaar te onderscheiden. Zo ontwerpt Sybold van Ravesteyn voor Purfina en Jan Staal voor Shell. 
Van de benzinestations van Dudok resteren er nog twee, waarvan alleen die in Groningen nog op z’n oorspronkelijke plek staat en het langst dienst heeft gedaan als tankstation. Het paviljoen bestaat uit een betonskelet van twee in een V-vorm geplaatste lessenaarsdaken, op taps toelopende staanders. Daaronder zitten transparante en semi-transparante glazen volumes met stalen puien. In Groningen wordt het station gecombineerd met een transformatorstation waardoor de westzijde een gesloten karakter heeft. Onder de naam ‘Dudok aan het Diep’ is het paviljoen in 2024 door IRIS Architecten opgeknapt en onderdeel geworden van een compact plantsoen met een aangrenzende vlonder, naar ontwerp van Marseille Buiten.