Het verjagen van de Duitse bezetter tussen 13 en 16 april 1945 trekt een spoor van vernieling door de stad. Aan de Grote Markt is de schade enorm. Elders sneuvelen er panden, zoals aan de Ubbo Emmiussingel, het Hereplein en de Oosterstraat. Vooral hoekpanden zijn de klos. Vanaf 1950 worden deze ‘oorlogsgaten’ aan en rond de singels weer opgevuld met charmante wederopbouwarchitectuur van architecten als H.J. van Wissen, F. Klein, H. Maaskant, W. van Tijen, K.G. Olsmeijer, architectenbureau A. van der Weele, J.H. Jager, K. Lentz, H.F. Mertens jr., J. Jonkman & P. van Dorp. Ook vind je hier en daar ‘gewone’ vroeg-naoorlogse nieuwbouw, zonder oorlogsschade als aanleiding, maar wel bijzonder hoogwaardig.

 

Een groot wederopbouwcluster bevindt zich ten oosten van het Groninger Museum. Het wordt ontwikkeld vanaf 1950 en gebouwd tussen 1952 en 1953. 

De naastgelegen Heeredwingerflat, ontworpen door Klein, telt vier lagen boven een souterrain. De flat is opgezet volgens een galerijtype, met expressieve hekwerken en een opvallend transparant trappenhuis. Net als de Minervaflat is de ‘hoogbouw’ mogelijk doordat het na 1948 makkelijker wordt om meer dan twee woningen te stapelen. Voor die tijd zijn drie lagen regel en hogere bebouwing uitzondering. De verhoogde begane grond bevat kantoren. Daarboven liggen per verdieping vier woningen. Het souterrain bevat parkeerruimte, bereikbaar via de achterzijde. Hoewel de constructie een regelmatige kolommenstructuur is, heeft het gebouw aan de buitenzijde een rijke en plastische uitstraling, zowel in opzet, als in gevelopbouw en details.