Gunnar Daan ontwierp een stalen constructie met twee transparante, roestvrijstalen ‘boekbladen’. Op de bladen is de stad in twee perspectieven afgebeeld. Het stedelijk interieur heeft de vorm van een Stoa: een zuilengang. Het exterieur van de stad wordt voorgesteld door torens die opgaan in de ruimte.

De stadsmarkering staat vlak bij het punt waar een autoweg en kanaal onder een spoorbrug doorgaan. Maar de locatie zelf is alleen wandelend, fietsend of varend te bereiken. Het contrast tussen enerzijds het drukke verkeer en anderzijds de afgelegen stille plek markeert de grens; als men eenmaal voorbij de stadsmarkering is komt de hectiek van de stad op je af, of volgt de rust van het platteland.

Ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan van de stad Groningen kreeg de stad in 1990 negen stadsmarkeringen bij de belangrijkste toegangswegen en één in het stadscentrum, op het Martinikerkhof. Architect Daniel Libeskind maakte daarvoor een masterplan, onder de werktitel The Books of Groningen. Elke stadsmarkering verwijst naar een letter uit de naam CRUONINGA en is verbonden aan een discipline. Libeskind gaf de kunstenaars zes parameters mee, die als ingrediënten moesten dienen voor de markeringen van de stadsentrees. Zo kregen de kunstenaars een kleur, tijdstip, en naam van een van de negen Muzen mee. Ook gaf hij hun de opdracht om verleden, heden en toekomst te verwerken in het ontwerp.

De Nederlandse architect Gunnar Daan werd gevraagd een ontwerp te maken voor de stadsmarkering S5. De zes parameters die hij meekreeg, waren:
‘N:Lyric/Tavern/5pm/Politics/White/Terpsichore’.