Lewenborg
Lewenborg is de eerste van 3 nieuwe woonwijken (Lewenborg, Beijum en Ulgersmaborg), die in de jaren '70 van de vorige eeuw bij de stad kwamen. De gemeente Noorddijk werd toen opgeheven. De bouw startte in 1971. Alle straten en veel voorzieningen in de wijk kregen namen die verwijzen naar scheepstermen, zoals Kajuit, Ra en Dok.
De wijk is een typische 'bloemkoolwijk'; de ruimtelijke structuur ziet er op de plattegrond namelijk een beetje uit als deze groente. De inrichting van Lewenborg is kenmerkend voor de 'woonerfgedachte'. Doorgaand verkeer wordt in die visie om kleine, intieme woonbuurten heengeleid. Zo krijg je een rustig en autoluw leefklimaat.
Ook de wijkring en de fijnmazige stratenpatronen van de verschillende woonbuurten komen uit die gedachte voort. Minder strak gedefinieerde vormen en overgangen pasten in de tijdgeest van kleinschaligheid en het bevorderen van gemeenschapszin. Zo lopen bijvoorbeeld privé groen en collectief groen ook haast ongemerkt in elkaar over.
In de wijk is opvallend veel groen te vinden. Dat past bij de ambitie van die tijd voor een groene, ontspannen wijk met een haast 'dorps' en kleinschalig karakter. Het openbare groengebied dat vanaf 1973 naar de ideeën van schrijver, kunstenaar en landschapsarchitect Louis Le Roy werd aangelegd draagt daaraan bij. Het heeft inmiddels ook een grote ecologische waarde.
Sinds 2001 werken overheid, woningbouwcorporaties en welzijnsorganisaties aan een grondige herstructurering van de wijk. De wijkvernieuwing begint symbolisch met het slopen van een kenmerkende, maar nogal verloederde flat.
Vooral in de centrumzone zijn de resultaten van de wijkvernieuwing goed zichtbaar. De 4 belangrijkste ruimtelijke elementen van het plan zijn de aanleg van de Lewenborgsingel, het doortrekken van Ra naar Lijzijde, een facelift voor het winkelcentrum en omgeving en het bouwen van nieuwe grondgebonden koopwoningen.
De wijk is een typische 'bloemkoolwijk'; de ruimtelijke structuur ziet er op de plattegrond namelijk een beetje uit als deze groente. De inrichting van Lewenborg is kenmerkend voor de 'woonerfgedachte'. Doorgaand verkeer wordt in die visie om kleine, intieme woonbuurten heengeleid. Zo krijg je een rustig en autoluw leefklimaat.
Ook de wijkring en de fijnmazige stratenpatronen van de verschillende woonbuurten komen uit die gedachte voort. Minder strak gedefinieerde vormen en overgangen pasten in de tijdgeest van kleinschaligheid en het bevorderen van gemeenschapszin. Zo lopen bijvoorbeeld privé groen en collectief groen ook haast ongemerkt in elkaar over.
In de wijk is opvallend veel groen te vinden. Dat past bij de ambitie van die tijd voor een groene, ontspannen wijk met een haast 'dorps' en kleinschalig karakter. Het openbare groengebied dat vanaf 1973 naar de ideeën van schrijver, kunstenaar en landschapsarchitect Louis Le Roy werd aangelegd draagt daaraan bij. Het heeft inmiddels ook een grote ecologische waarde.
Sinds 2001 werken overheid, woningbouwcorporaties en welzijnsorganisaties aan een grondige herstructurering van de wijk. De wijkvernieuwing begint symbolisch met het slopen van een kenmerkende, maar nogal verloederde flat.
Vooral in de centrumzone zijn de resultaten van de wijkvernieuwing goed zichtbaar. De 4 belangrijkste ruimtelijke elementen van het plan zijn de aanleg van de Lewenborgsingel, het doortrekken van Ra naar Lijzijde, een facelift voor het winkelcentrum en omgeving en het bouwen van nieuwe grondgebonden koopwoningen.
