De naam van Albert Jan Feberwee (Deventer, 27 januari 1896 - Arnhem, 6 maart 1977) duikt in 1924 op wanneer hij als opzichter-uitvoerder betrokken is bij de bouw van de Amsterdamse Bank aan de Grote Markt, een ontwerp van A.R. Wittop Koning. In dezelfde ontwerpt hij ook al zelf, vooral in en om Haren waar hij als architect betrokken is bij de bouw van diverse woonhuizen, woonwinkelhuizen en landhuizen.  Een ander vroeg werk is een dubbel bedrijfspand aan de W.A. Scholtenstraat uit 1923. 

 

Vanaf het midden van de jaren twintig ontwerpt Feberwee diverse grote woningcomplexen in de Oranjebuurt en de Korrewegwijk. In zijn woningbouw zijn invloeden zichtbaar van de Amsterdamse School en het Nieuwe Bouwen. Een van zijn bekendste werken is het voormalige Hotel Hofmann in de Poelestraat. Daar heeft hij zich duidelijk laten inspireren door het werk van de Duitse architect Erich Mendelsohn

 

In 1937 scheidt Feberwee van tafel en bed van zijn vrouw Gerritdina Dermer, met wie hij op 22 december 1927 was getrouwd. In Groningen zet hij zijn bureau tijdelijk voort met zijn medewerker Frans Klein als compagnon. Zelf verhuist hij naar Hilversum waar hij een nieuw bureau begint met zijn tweede vrouw, de Duitse Cäthe Rauch. Samen vormen ze Architectenbureau Feberwee-Rauch. 

 

In Utrecht bouwt Feberwee een Rijksmonumentaal woonwinkelpand aan de Biltstraat waarin invloeden van architect Willem Marius Dudok en de Nieuwe Haagse School zichtbaar zijn. In 1955 krijgt hij bekendheid met het ontwerp van een woningcomplex zonder trappen in Leerdam: het Hellingbaanhuis.  Alle woningen zijn er via hellingbanen te bereiken. Feberwee stelt dat het voordelen heeft ouders met kinderwagens, ouderen en bezorgers aan huis. In totaal worden er zes hellingbaanhuizen gebouwd in het centrum van de naoorlogse uitbreiding Leerdam-West.